ONK Masters
Door: Yvonne Kuin - Onder een strakblauwe hemel en met lenteachtige temperaturen werd op 15 februari het Open Nederland Kampioenschap Marathon voor de heren en dames Masters verreden. Het ijs was erg hobbelig en wit uitgeslagen, maar gelukkig is er een gierkar, die water op het ijs spuit zodat het beter glijdt. Helaas blijft de finishstraat tot het eind slecht. De marathon bestaat uit 17 ronden en iedereen is klaar als de eerste rijder of rijdster de finish is gepasseerd Van het begin af aan ben ik mijn eigen race gaan rijden, anders rijd ik mijzelf meteen over de kop en ik wil toch meer ronden proberen te rijden dan vorig jaar. Het tweede doel is een aantal heren achter mij te laten.
Al snel vallen er meerdere rijders uit het peloton en komen er kleine groepjes. Ook zijn er af en toe ontsnappingen, echter de vluchters worden steeds snel weer teruggehaald. Na een aantal ronden voel ik op een stuk met zacht ijs mijn schaats in het ijs wegzakken en kom ik ten val. Nat en met een pijnlijke knie schaats ik verder. Gelukkig droogt de kleding snel in de zon. Nog een paar ronden en dan is het klaar. De benen zijn flink volgelopen en doen meer zeer dan de knie. Doorzetten maar.
De natte stukken zijn aan het eind zo groot geworden dat het op de finishstraat na inmiddels veel beter is geworden. Dat was voor mij inmiddels hard nodig. Hele marathons doe ik in de zomer af en toe wel op skeelers, maar in de winter is dit voor mij de enige. In Amsterdam is de marathon immers maar 30 rondjes en heb ik voor STG Hoorn als enige Hoorinees de nodige punten in het clubklassement gehaald. Helaas komen alleen de grote clubs met veel deelnemers in de top 3 waar voor de club een leuke geldprijs mee te verdienen is. Eindelijk er wordt omgeroepen dat de laatste ronde voor mij ingaat. De eerste rijder moet nog komen, dus geen bel. Dat geeft een kik. Dus met goede moed de ronde ingegaan en vlak voor het eind wordt ik ingehaald door het peloton. Uiteindelijk ben ik als vierde rijdster geëindigd, heb een ronde meer gereden dan vorig jaar en diverse heren achter mij gelaten.
Na afloop heb ik nog naar de rit van Ruud Kluit gekeken (heren Masters 50+). Daar waren af en toe ontsnappingen, maar die werden steeds weer ongedaan gemaakt door het peloton. Ruud zat steeds in het peloton. Er waren opvallend veel valpartijen in deze wedstrijd. De laatste ronde was bar en boos zelfs vanaf de kant konden wij zien dat in een van de laatste bochten veel mensen vielen. Ruud bleef gelukkig staan, maar werd er wel door opgehouden, zodat hij niet met de eerste kon mee sprinten. Een mooie 26e plaats was zijn deel. Na de finish kwamen de verhalen van diverse rijders dat de veroorzaakt werd door duwen en trekken. De EHBO had de nodige gaten in het hoofd, bloedneuzen en schaafwonden te behandelen.
