Om 14.30 moeten alle deelnemers zich bij de start melden. Na een toespraak hebben we met zijn allen een ronde over het parkoers gereden om alle hobbels en bobbels en wakken te verkennen. Het parkoers valt niet mee. Het is erg hobbelig en er zijn een paar flinke gaten in het parkoers, die zijn gemarkeerd met verf of een pion.

We hebben afgesproken dat we om de 3 ronden wisselen en na 24.00 uur om de anderhalf uur. Mariska ons jongste teamlid trapt af, daarna ik en dan Nico. In de middag staat er een stevige wind en ondanks slechte weerberichten is het droog. Helaas houdt dat niet aan. In de avond begint het te regenen en af en toe zelfs heel heftig. Ik heb geen regenjack bij mij. Om 23.30 komt Mariska voortijdig terug met het bericht dat de race is stilgelegd. Het hele parkoers staat zodanig onder water dat het parkoers niet meer is te zien en te gevaarlijk is geworden. Om 24.00 uur komt het nieuws dat gezien de weerberichten de race om 1.00 uur zal worden hervat. Nico neemt de eerste keer anderhalf uur op zich. Dus toen we wisten dat de race hervat zou worden heb ik meteen de natte skeelerkleding uitgetrokken en ben ik naar bed gegaan. Daar bleek ik toch wel flink afgekoeld te zijn en door de verstijfde been- en rugspieren niet echt lekker te kunnen liggen. Toch wat geslapen, want het was heel snel 2 uur. Een droog skeelerpak en de natte skeelers aangetrokken en om 2.30 Nico afgelost. Het was inmiddels droog en de organisatie had toen het stopte met regenen de baan geveegd, zodat het ergste water van de baan af was, al lagen er hier en daar nog wel flinke plassen. De wind was gelukkig flink minder geworden.

De anderhalf uur viel niet mee. Ik was erg verstijfd en had flink zere benen en een pijnlijke rug. Na anderhalf uur het stokje aan Mariska overgedragen en weer snel naar bed. Na twee uurtjes slapen, het skeelerpak weer en de natte skeelers weer aan. De baan was nog steeds nat en Mariska is uitgevallen, doordat ze teveel last kreeg van een oude blessure. Nico heeft haar beurt uitgereden en zijn eigen beurt gedaan. Respect daarvoor. Ik doe daarna een aflossing van een uur. Daarna toch maar eens naar de massage, want de rug en benen waren zo stijf en pijnlijk. Daarna om de twee rondjes gewisseld, omdat het anders te zwaar wordt met ons tweeën. Helaas is het toch weer gaan regenen. Aan het eind van de ochtend wordt het droog. 

Toen ik enigszins opgedroogd was, nog een keer naar de masseur, want door de regen waren de rug- en beenspieren weer flink verstijfd. Wat voelt dat lekker. Daarna nog een paar ronden geskeelerd en toen was het 15.00 uur. Weer met iedereen verzamelen bij de finish. Daarna werden eerst de solisten, vervolgens de duo’s en daarna de teams naar voren geroepen en iedereen op de finish gefotografeerd. Vervolgens werd de voorlopige opbrengst die de deelnemers hadden ingezameld bekend gemaakt. Uiteindelijk heb ik 130 km geskeelerd. Dat was meer dan waar ik op gerekend had. Dus blij met mijn prestatie.”